Ο Μπετόβεν ολοκλήρωσε την Έκτη Συμφωνία σχεδόν μαζί με την Πέμπτη, το 1808, στο χωριό Χάιλιγκενσταντ, κοντά στη Βιέννη. Το έργο στηρίχθηκε στην πανθεϊστική αγάπη του για τη φύση. Είναι γνωστότερη ως «Ποιμενική», λόγω του βουκολικού χρώματός της.
Ο συνθέτης επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στην ποιμενική ατμόσφαιρα όχι τόσο μέσα από μια ηχητική περιγραφή της φύσης και των στοιχείων της, όπως κάνει ο Αντόνιο Βιβάλντι στις «Τέσσερις εποχές», όσο μέσα από την ανάδειξη του ανθρώπινου αισθήματος που λειτουργεί ως ένα συνεχές θεματικό υπόβαθρο. Περισσότερο από τα φυσικά φαινόμενα, ο κύριος χαρακτήρας του έργου είναι ο ίδιος ο άνθρωπος, ο γεωργός, ο άνθρωπος της υπαίθρου. Η δύναμη του φυσικού κόσμου προκαλεί σε αυτόν ποικίλα συναισθήματα, φόβο, θαυμασμό, χαρά ευγνωμοσύνη και της αίσθηση της γιορτής.
Ο συνθέτης επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στην ποιμενική ατμόσφαιρα όχι τόσο μέσα από μια ηχητική περιγραφή της φύσης και των στοιχείων της, όπως κάνει ο Αντόνιο Βιβάλντι στις «Τέσσερις εποχές», όσο μέσα από την ανάδειξη του ανθρώπινου αισθήματος που λειτουργεί ως ένα συνεχές θεματικό υπόβαθρο. Περισσότερο από τα φυσικά φαινόμενα, ο κύριος χαρακτήρας του έργου είναι ο ίδιος ο άνθρωπος, ο γεωργός, ο άνθρωπος της υπαίθρου. Η δύναμη του φυσικού κόσμου προκαλεί σε αυτόν ποικίλα συναισθήματα, φόβο, θαυμασμό, χαρά ευγνωμοσύνη και της αίσθηση της γιορτής.