Με τον όρο ροκ και ροκ εντ ρολ περιγράφεται το μουσικό είδος που προέκυψε από τη συνάντηση της μαύρης λαϊκής αμερικανικής μουσικής (μπλουζ, ρυθμ εντ μπλουζ) με στοιχεία δανεισμένα από τη λαϊκή μουσική των λευκών (χίλιμπλι, κάντρι και γουέστερν) και εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 στην Αμερική. Η μουσική ροκ στο σύνολό της είναι ένα είδος δημοφιλούς μουσικής που χαρακτηρίζεται συνήθως από έντονο ρυθμό και από ευδιάκριτη, χαρακτηριστική μελωδία φωνητικών, η οποία συνοδεύεται συνήθως από ηλεκτρικές κιθάρες, ηλεκτρικό μπάσο και ντραμς. Πολλές φορές χρησιμοποιούνται και πληκτροφόρα όργανα, όπως πιάνο ή συνθεσάιζερ.
Η έκφραση «ροκ εντ ρολ» προτάθηκε το 1952 από έναν ραδιοφωνικό παραγωγό στο Κλίβελαντ, τον Άλαν Φλιντ, ο οποίος ονόμασε την εκπομπή του, που απευθυνόταν σε νεαρούς λευκούς, «Ροκ εν Ρολ Πάρτι», προκειμένου να εισαγάγει στο πρόγραμμά του μαύρη μουσική, αποφεύγοντας επιμελώς να την ονομάσει ρυθμ εντ μπλουζ.
Δύο μουσικοί έπαιξαν κεφαλαιώδη ρόλο στην ανάπτυξη του ροκ εντ ρολ: ο μαύρος Φατς Ντόμινο και ο λευκός Χοκ Γουίλιαμς. Ο Φατς Ντόμινο ήταν ο πρώτος μαύρος καλλιτέχνης που θριάμβευσε στο λευκό χιτ παρέιντ, ιδιαίτερα με τη μεγάλη του επιτυχία «Ain’t that a shame», ενώ ο Χοκ Γουίλιαμς χάρισε στο ροκ εντ ρολ τη δομή του: τραγούδι στο οποίο η εναλλαγή κουπλέ-ρεφρέν αφηγείται μια ιστορία, και παράλληλα αναπτύσσεται η μουσική.
Δύο μουσικοί έπαιξαν κεφαλαιώδη ρόλο στην ανάπτυξη του ροκ εντ ρολ: ο μαύρος Φατς Ντόμινο και ο λευκός Χοκ Γουίλιαμς. Ο Φατς Ντόμινο ήταν ο πρώτος μαύρος καλλιτέχνης που θριάμβευσε στο λευκό χιτ παρέιντ, ιδιαίτερα με τη μεγάλη του επιτυχία «Ain’t that a shame», ενώ ο Χοκ Γουίλιαμς χάρισε στο ροκ εντ ρολ τη δομή του: τραγούδι στο οποίο η εναλλαγή κουπλέ-ρεφρέν αφηγείται μια ιστορία, και παράλληλα αναπτύσσεται η μουσική.