Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια πού είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!
Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός
Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας τώρα που οι μακρινές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα
Τώρα που κλείσανε τα βλέφαρά σου απάνω στα τοπία μας
Κι είμαστε – σαν να πέρασε μέσα μας η ομίχλη –
Μόνοι ολομόναχοι τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου
Οδ. Ελύτη «Προσανατολισμοί-Σποράδες»
Μια ιχνηλασία στα μονοπάτια της ιστορίας της μουσικής, των συνθετών και των τραγουδιών
Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2023
Σεπτέμβριος γράφει το ημερολόγιο...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)