Τον Νοέμβριο του 1991κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Περοκέ το έργο του Αλφρέντ Ζερί Το Έκτο Πάτωμα. Μια μουσικοχορευτική κωμική παράσταση σε σκηνοθεσία Δημήτρη Έξαρχου, Σκηνικά και Κοστούμια Γιώργου Ζιάκα και χορογραφίες Βαγγέλη Σειληνού.
Ένα έργο σταθμός για το ελληνικό θέατρο. Μια εκ των προτέρων επιτυχημένη συνταγή εφόσον αξιόλογοι δημιουργοί συναντήθηκαν στον ίδιο δρόμο. Ένα γαλλικό έργο που το ανέλαβαν, ξεκινώντας από τη διασκευή της Άννας Παναγιωτοπούλου, να υπηρετήσουν υποκριτικά εξαιρετικά ονόματα του χώρου. Τη μουσική φυσικά επωμίσθηκε ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο οποίος εκείνη την εποχή λαμποκοπούσε με το νέο μουσικό του ύφος, τη φρεσκάδα, τη μοναδικότητα, την αισθαντικότητα, και εδώ βρέθηκε να οιστρηλατεί σε θαυμάσια θεατρικά μουσικά μονοπάτια. Με, εννοείται, τον έξοχο στίχο της Λίνας Νικολακοπούλου, θα γράψει υπέροχα τραγούδια όπως ένα από τα ωραιότερά του, την Κουπαστή, αλλά και το Τραγούδι της Κουτσομπόλας, το Τραγούδι της Ζήλιας ή το Εμβατήριο της Σκούπας, που και τώρα ακόμη ακούγονται με την ίδια ευχαρίστηση και ας μην ξέρουν την προέλευσή τους.
