Γιορτινά μουσικά πεφταστέρια

Περνάμε δύσκολα, λιμοί, καταποντισμοί και όλα τα κακά της μοίρας μας έχουν εφορμήσει και μας σφυροκοπούν ανελέητα . Δοκιμάζονται οι αντοχές και η υπομονή μας. Πόλεμοι, εγκληματικότητα, κάθε είδους παραβατικότητα, μια φύση που εκδικείται ανελέητα, κι εμείς με μια επιδεικτική κοινωνική αναλγησία, που φτάνει στα όρια της ψυχικής αναπηρίας, από ψηλά αγναντεύουμε. Ο άνθρωπος όμως έχει αποδείξει  σε όλη την ιστορία του ότι είναι δυνατόν να αντεπεξέλεθει.

Αυτές τις μέρες μας δίνεται η ευκαιρία και ο χρόνος να κάνουμε τον απολογισμό μας και να καθαρίσουμε την ψυχή και το μυαλό μας.

Αν το γυαλί απ’ όπου βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο ήταν πιο καθαρό, το καθετί θα φαινότανε στον άνθρωπο τέτοιο που πραγματικά είναι, δηλαδή χωρίς αρχή και τέλος. Όμως ο άνθρωπος πήγε και κλείστηκε από μόνος του και περιορίστηκε σε τέτοιο σημείο, που να μη βλέπει παρά μόνο όσο του επιτρέπουν οι χαραμάδες της φυλακής του.

 (Εν Λευκώ, Οδυσσέας Ελύτης)

Σεπτέμβριος γράφει το ημερολόγιο...

Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια πού είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!
Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός
Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας τώρα που οι μακρινές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα
Τώρα που κλείσανε τα βλέφαρά σου απάνω στα τοπία μας
Κι είμαστε – σαν να πέρασε μέσα μας η ομίχλη –
Μόνοι ολομόναχοι τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου
Οδ. Ελύτη «Προσανατολισμοί-Σποράδες»

Τραγούδια της Επανάστασης του 1821

Τα κλέφτικα τραγούδια δημιουργούνται στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και ιδιαίτερα την εποχή που αρχίζει έντονα η δράση των Ελλήνων Κλεφτών. Ο λαογράφος και μελετητής του δημοτικού τραγουδιού Νικόλαος Πολίτης, σε έκδοσή του το 1914, κατατάσσει σε ξεχωριστή κατηγορία αυτό το είδος. Είναι τραγούδια που τα έπλαθαν και τα έλεγαν συνήθως λαϊκοί τραγουδιστές σε πανηγύρια και άλλες εκδηλώσεις, κατά τους χρόνους της δράσης των Κλεφτών.Πολλά από αυτά τα δημιουργούσαν αυτοσχεδιάζοντας στα λημέρια τους και τους χρωστάμε τη διαφύλαξη γεγονότων και ανδραγαθημάτων στη διάρκεια της Επανάστασης. Εγκωμιάζουν τα έργα αλλά και διεκτραγωδούν τη σκληρή ζωή τους, αναφερόμενα, τα περισσότερα, σε συγκεκριμένα πρόσωπα και κατορθώματα, αλλά και στα θέματα αυτά γενικά. Κοιτίδα τους υπήρξε η Στερεά Ελλάδα (κατ’ εξοχήν) και η Πελοπόννησος, χωρίς να αποκλείεται και ο υπόλοιπος ηπειρωτικός ελλαδικός χώρος.
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα ακόμη πρόσφατα δημοφιλή κλέφτικα και ιστορικά τραγούδια της Επανάστασης, περιβεβλημένα με τους θρύλους και τα κατορθώματα των Κλεφτών, στην πάροδο του χρόνου υπέστησαν με τη διάδοσή τους πολλές τροποποιήσεις και παραλλαγές, μέχρι ακόμη και τα τέλη του 19ου αιώνα.