Ο «Σπάρτακος» του Χατσατουριάν - το μπαλέτο και η ταινία

Αράμ Ίλιτς Χατσατουριάν (Τιφλίδα 1903 - Μόσχα 1978).
Σοβιετικός συνθέτης, αρμενικής καταγωγής. Συνέθεσε μουσική για το Κοντσέρτο για πιάνο (1936) και το μπαλέτο Γκαγιανέ (1942), που περιλαμβάνει τον δημοφιλή και ρυθμικότατο Χορό των Σπαθιών. Τιμήθηκε δύο φορές με το Βραβείο Λένιν και είναι ο συνθέτης της μουσικής του αρμενικού εθνικού ύμνου.
Ως νεαρός επηρεάσθηκε από τη δυτική μουσική, και δη από τον Μορίς Ραβέλ. Στην Πρώτη του Συμφωνία (1935) και στα μεταγενέστερα έργα του αυτή η επιρροή υποχώρησε μπροστά στο ενδιαφέρον του για την εθνική κληρονομιά της αρμενικής λαϊκής μουσικής, καθώς και άλλων λαϊκών παραδόσεων της Γεωργίας, της Ρωσίας, της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν.

Λεξικό του Ρεμπέτικου - Εγκυκλοπαιδικό, Ετυμολογικό

Το ρεμπέτικο τραγούδι στα περίπου 100 χρόνια της δημιουργίας του θα συμπεριλάβει και πολλές φορές θα ενσωματώσει μια μεγάλη ποικιλία από όρους. Σχεδόν όλοι οι όροι αυτοί έλκουν την καταγωγή τους από περιοχές που βρίσκονται εκτός του ευρύτερου ελλαδικού χώρου και από άλλες γλώσσες. Πρόκειται για έννοιες χαρακτηριστικές, συναφείς προς αυτές του ρεμπέτη, οι οποίες κάποιες περιόδους θεωρήθηκαν ακόμη και ταυτόσημες. Πολλές από αυτές, μάλιστα, επικράτησαν στη γλώσσα του λαού και τις χρησιμοποιεί πια καθημερινά και κατά κόρον.
Η αναζήτηση, ο εντοπισμός και προέλευση αυτών των λέξεων στα πλέον έγκυρα λεξικά (μεταξύ των οποίων το Μέγα Λεξικόν της ελληνικής γλώσσης των Liddell & Scott, το Λεξικόν της ελληνικής γλώσσης του Σκαρλάτου Βυζάντιου, η Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια του Πυρσού, το Λεξικό της κοινής νεοελληνικής του ΑΠΘ και το Λεξικό της Νέας Ελληνικής γλώσσας του Γ. Μπαμπινιώτη) αποδεικνύεται αποκαλυπτική και γεμάτη εκπλήξεις, ειδικά όσον αφορά τη γλωσσολογική και τη φιλολογική ερμηνεία αλλά και τον προσδιορισμό των κοινωνικών χαρακτηριστικών των ομάδων που καταγράφονται σε αυτούς τους όρους.