Δημήτρης Γκόγκος (Μπαγιαντέρας)

(Χατζηκυριάκειο 1903 ή 1904 - Αθήνα 18.11.1985). Συνθέτης, στιχουργός, τραγουδιστής, οργανοπαίκτης (μπουζούκι - μπαγλαμάς). Εκ των σπουδαιότερων κανταδόρων του ρεμπέτικου τραγουδιού. Το μικρότερο από τα 23 παιδιά μιας αστικής οικογένειας του Πειραιά, σπούδασε ηλεκτρολόγος ενώ παράλληλα υπήρξε πρωταθλητής της ελληνορωμαϊκής πάλης. Όντας επηρεασμένος από την Τετράδα του Πειραιά, τα πρώτα του τραγούδια κινήθηκαν στο ύφος της πειραιώτικης κομπανίας. Εμφανίστηκε στη δισκογραφία με τις «Καπνουλούδες», το 1934 ή το 1935.

Μετά την επιβολή της προληπτικής λογοκρισίας από τη δικτατορία του Μεταξά συνέχισε να ηχογραφεί προσαρμόζοντας το ύφος του στα νέα δεδομένα. Ως το 1957 ηχογράφησε περίπου 60 τραγούδια στις 78 στροφές. Είναι ο συνθέτης που έγραψε τα περισσότερα τραγούδια για τον πόλεμο του 1940 και για την Κατοχή. Την ίδια περίοδο τυφλώθηκε ξαφνικά από γλαύκωμα. Επανήλθε στην επικαιρότητα από το 1972 και συνέχισε να γράφει τραγούδια ως το τέλος της ζωής του.

Οι καπνουλούδες

Το πρώτο τραγούδι του συνθέτη, επηρεασμένο από τον Μάρκο Βαμβακάρη και την παρέα του, έχει χασικλίδικες αναφορές αν και είναι γραμμένο για τις εργάτριες της καπνοβιομηχανίας Κεράνη, στον Πειραιά. Ανάμεσα στις καπνουλούδες ήταν και η μετέπειτα γυναίκα του, Δέσποινα Αρμπατζόγλου

Θα κλέψω μια μελαχρινή (Χατζηκυριάκειο)

Το δημοφιλέστερο προπολεμικό τραγούδι του Μπαγιαντέρα, γραμμένο το 1938, στο οποίο γράφει για περιοχές και κορίτσια της ιδιαίτερης πατρίδας του. Τραγουδούν οι Στράτος Παγιουμτζής και Στελλάκης Περπινιάδης.