Παραδοσιακό δημοτικό τραγούδι που απαντάται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας με διάφορες παραλλαγές στους στίχους και πρέπει να έχει μικρασιατική προέλευση, τα παράλια της Προποντίδας. Γνωρίζουμε ότι τα πρώτα χρόνια που αφίχθηκαν οι Έλληνες πρόσφυγες μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή αντιμετωπίσθηκαν με ξενοφοβία από τους ντόπιους Έλληνες, χαρακτηρίζοντάς τους μάλιστα και «τουρκόσπορους». Είναι πιθανόν λοιπόν να περιγράφει κάποιο αληθινό γεγονός της εποχής εκείνης. Ένας αρχοντογιός αγάπησε και παντρεύεται μια προσφυγούλα, την οποία δεν θέλει φυσικά η πεθερά και τη δηλητηριάζει, δίνοντάς της αντί για χέλια φίδια για να φάει. Το γεγονός έγινε θρήνος μαζί και τραγούδι που χορεύεται σε ρυθμό συρτό καλαματιανό.
Ένα τμήμα από τα λόγια το συναντάμε σε ένα παλαιότερο τραγούδι καταγεγραμμένο το 1835 με μια «κακούργα πεθερά» που όταν ο γιος της παντρεύεται «ορφανούλα» αποφασίζει να τη σκοτώσει τόσο δόλια. Η μοίρα σαν Νέμεσις, όμως, θα παίξει το σκληρό της παιχνίδι. Ο αρχοντογιός μετά τον θάνατο της αγαπημένης του θα αυτοκτονήσει και θα θαφτούν πλάι πλάι.
Το τραγούδι αυτό είναι αφιερωμένο στη μνήμη του αγαπημένου μου πατέρα, Θανάση Μαραγκού, που όπου στεκόταν το τραγουδούσε.
Ένα τμήμα από τα λόγια το συναντάμε σε ένα παλαιότερο τραγούδι καταγεγραμμένο το 1835 με μια «κακούργα πεθερά» που όταν ο γιος της παντρεύεται «ορφανούλα» αποφασίζει να τη σκοτώσει τόσο δόλια. Η μοίρα σαν Νέμεσις, όμως, θα παίξει το σκληρό της παιχνίδι. Ο αρχοντογιός μετά τον θάνατο της αγαπημένης του θα αυτοκτονήσει και θα θαφτούν πλάι πλάι.
Το τραγούδι αυτό είναι αφιερωμένο στη μνήμη του αγαπημένου μου πατέρα, Θανάση Μαραγκού, που όπου στεκόταν το τραγουδούσε.
Αρχοντογιός παντρεύεται (Προσφυγούλα)
Αρχοντογιός, αρχοντογιός παντρεύεται
και παίρνει προσφυγούλα
προσφυγούλα μαυρομάτα μου
και παίρνει προσφυγούλα
Η μάνα του, η μάνα του σαν τ’ άκουσε
πολύ της κακοφάνη
προσφυγούλα μαυρομάτα μου
πολύ της κακοφάνη
προσφυγούλα σε κλαίν΄ τα μάτια μου
Πιάνει δυο φίδια ζωντανά
τα ξεροτηγανίζει
προσφυγοπούλα μαυρομάτα μου
τα ξεροτηγανίζει
προσφυγούλα σε κλαίν’ τα μάτια μου
Κάτσε νύφη μ’ να φας, να πιεις
ψάρια τηγανισμένα
προσφυγούλα μαυρομάτα μου
ψάρια τηγανισμένα
προσφυγούλα σε κλαίν’ τα μάτια μου
Από την πρώτη πιρουνιά
η κόρη εφαρμακώθη
προσφυγούλα μαυρομάτα μου
η κόρη εφαρμακώθη
προσφυγούλα σε κλαίν’ τα μάτια μου
Αχ, πεθερά, αχ πεθερά θέλω νερό
την φλόγα μου να σβήσω
προσφυγούλα μαυρομάτα μου
τη φλόγα μου να σβήσω
προσφυγούλα σε κλαίν’ τα μάτια μου
Εδώ νερό, εδώ νερό δεν έχουμε
ούτε κρασί πουλιέται
προσφυγούλα μαυρομάτα μου
ούτε κρασί πουλιέται
προσφυγούλα σε κλαίν’ τα μάτια μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου