Τραγούδι παραδοσιακό από τη Ρόδο της Δωδεκανήσου. Η μουσική και οι στίχοι του τραγουδιού είναι καταχωρισμένοι στον Σταμάτη Χατζηδάκη. Στη δισκογραφία εισήχθη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τραγουδιστές τον Νίκο Γούναρη και την Εύα Στυλ. Μία επίσης γνωστή εκτέλεση είναι του Νίκου Γούναρη με τον Ευάγγελο Γκρέγκο στα τέλη της δεκαετίας του ’40. Ο ρυθμός του κομματιού είναι 2/4. (Πηγή:http://kanellatou.gr/)
Εδώ στην παλαιότερη και πολύ όμορφη εκτέλεση που διασώζεται (1948) με την Άννα και την Αιμιλία Χατζιδάκη.
Ο μεγάλος μας συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις συμπεριέλαβε στη συλλογή του «Πασχαλιές μέσα από τη νεκρή γη» το παραδοσιακό αυτό τραγούδι και με απόλυτο σεβασμό και αγάπη δίνει το δικό του προσωπικό στίγμα.
Εδώ στην παλαιότερη και πολύ όμορφη εκτέλεση που διασώζεται (1948) με την Άννα και την Αιμιλία Χατζιδάκη.
Πέρα στους πέρα κάμπους
Στίχοι
Πέρα στους πέρα κάμπους (τρις) οπού 'ναι οι ελιές
είν' 'να μοναστηράκι (τρις) που πάν' οι κοπελιές.
Πάω κι εγώ ο καημένος (τρις) για να λειτουργηθώ
να κάνω το σταυρό μου (τρις) σαν κάθε Χριστιανός.
Βλέπω μια Παναγιά άλλη (τρις) βλέπω μια κοπελιά
έκανε το σταυρό της (τρις) και λάμπει η εκκλησιά.
Ρωτώ, ξαναρωτώ τη (τρις) 'πό πού 'σαι κοπελιά
από εδώ κοντά 'μαι (τρις) κι από το μαχαλά.
Μα έχω γέρον άντρα (τρις) και δυο μικρά παιδιά
π' ολημερίς με δέρνει (τρις) έχει σκληρή καρδιά.
Βαρύ σταμνί μου δίνει (τρις) και κοντό σκοινί
ν' αργήσω να γεμίσω (τρις) για να 'βρει αφορμή.
Μάνος Χατζιδάκις - Η ώρα του αποχωρισμού
Πέρα στους πέρα κάμπους (ορχηστρικό)
Πέρα στους πέρα κάμπους (ορχηστρικό)
Ο μεγάλος μας συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις συμπεριέλαβε στη συλλογή του «Πασχαλιές μέσα από τη νεκρή γη» το παραδοσιακό αυτό τραγούδι και με απόλυτο σεβασμό και αγάπη δίνει το δικό του προσωπικό στίγμα.
καταγράφω τη συνέχεια. -Να σ' ερμηνέψω, κόρη, να πιάσεις ορμηνειά, να κόψεις τα μαλλιά σου, να μπλέξει εβρουλιά. -Σαν κόψω τα μαλλιά μου, την πρώτη μου στολή, ύστερα τι τη θέλω, στον κόσμο τη ζωή; -Αρνήσου τον το γέρο, και πάρε με το νιό, να σε ταΐζω κάντιο, να σε γλυκοφιλώ. -Δεν τον αρνιούμαι 'γω (s9c) το γέρο τον κακό, μικρή μικρή μ' εγάπα, ως δώδεκα χρονώ, και φουντοκλάδευέ με, σαν το βασιλικό. (Τα λόγια από ανέκδοτη συλλογή των Μαλλιαράκη Σορονιάτη). Βλ. S. Baud-Bovy, Chansons du Dodecanes, Tome Premier, ΡΟΔΟΣ, σελ. 202-3. LIBRAIRIE j.n. SODEROS. 1935. Τραγουδήθηκε και παίχθηκε από Μανόλη Μαστή (Σορονή). έτος 1935. Τα παρόντα γράφηκαν από Λ. Καβαλιέρο, timarista1944@Yahoo.gr
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιόρθωση εκδότη. J.N. SISERIS, ATHENS 1935
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει κι έτσι η συνέχεια:
ΑπάντησηΔιαγραφή- Το γέρο άφησε κόρη, το γέρο άφησε κόρη, το γέρο άφησε κόρη και πάρε με το νιο. Όπου είμαι παλικάρι, όπου είμαι παλικάρι, όπου είμαι παλικάρι εικοσιδυό χρονώ.
-Και πώς να τον αφήσω, και πώς να τον αφήσω, και πώς να τον αφήσω γέρο κακόμοιρο. Μικρή μικρή με πήρε, μικρή μικρή με πήρε, μικρή μικρή με πήρε ως δώδεκα χρονώ.